به‌نام حضرت دوست
به دنبال زندگی خوب نباش،
بلکه خوب زندگی کن …
این دو معنایشان متفاوت است.
خوب زندگی کردن یک شعور متعالی است، اما در
آرزوی زندگی خوب حسرت خوردن، یک حماقت
محض است، از دست دادن نقدِ زندگی است.
آنان که همواره در آرزوی زندگی خوب و کامل
بسر می‌برند، هرگز در این دنیا به آن دست
نخواهند یافت.
هیچ کس دست نیافته است.
زیرا خصلت ذاتی حیات دنیوی،
نقصان و کمبود است.
کسی خوب زندگی می‌کند که این دنیا را شناخته
و مقهور داشتن‌ها و نداشتن‌هایش نمی‌شود.
در حسرت چیزی نیست و همواره با نقد
زندگی‌اش کار می‌کند.
چنین کسی هماهنگ ترین انسانها با جریان
حیات است …
گذرگاه‌هایی فضایی باید بین همه اضداد برقرار شوند، و خیابان‌های هموار و روشن باید از یک قطب به قطب دیگر کشیده شوند.
و به یادمان می‌آورد که زمان «خط» است نه «دایره» و زمان رفته دیگر باز نمی‌گردد.
ماتریس الهی همواره باورها و احساسات و عواطف ما را از طریق حوادث زندگی به ما منعکس می کند، روابط روزمره ی ما نیز می…
