روزی شیخ ما با جمع صوفیان به در آسیابی رسیدند. اسب بازداشت و ساعتی توقف کرد. پس گفت: می دانید که این آسیاب چه می

هر گاه همت صادق، سست گردد و قلب پاک آلوده شود، چشم بصیرت سالک از جلوه می‌افتد و دیری نپایید که از بلندی عالم ازلی به پستی دنیای زمان و مکان سقوط کند.

کعبه، قبله مومنان است. بیت المعمور، قبله فرشتگان. عرش، قبله دعاگویان. حق، قبله جوانمردان. و اما دل قبله، خاصان است… (ابوالحسن خرقانی)